Ik bereikte dat gebied na een lange rit door westelijk Frankrijk in een Volkswagen ‘Kever’. In die tijd waren daar nog geen snelwegen, maar aan de andere kant was er ook nog betrekkelijk weinig verkeer. Uiteindelijk moesten we met onze aanhanger vol kampeerbenodigdheden de Pyreneeën over bij de Col de Somport, die meestal dik in de mist lag. Boven op de top passeerden we aan beide kanten douaneposten met daartussen een onherbergzaam stuk ‘niemandsland’. Een enkele keer kwamen we daar, hartje zomer, zelfs midden in de sneeuw terecht.
Na enkele dagen op een camping, genaamd ‘Pireneos’, bekomen te zijn van deze inspannende reis, ondernam ik op den duur -soms in gezelschap van mijn vrouw- tochten door een woest en dor landschap. Zo kwam ik via veelal zeer primitieve, kronkelige en daardoor moeizaam berijdbare steenslagwegen tot diep in de bergen liggende dorpjes en gehuchten. Vele lagen aan het eind van de enige toegangsweg. Daar ontmoette ik bijzonder vriendelijke mensen, die erg belangstellend waren en die zich graag lieten fotograferen. Vaak was het de eerste keer in hun leven dat ze buitenlanders ontmoetten. Dikwijls kreeg ik water te drinken aangeboden.
Behalve fotos, die zijn gemaakt in de gebieden rond Jaca en Pamplona, verschijnen foto’s van andere uitstapjes verder weg, naar Baskenland, Navarra en Cantabria.
Gé C. Witmaar
Wanneer dat mogelijk was, werden de gemaakte foto´s het volgende jaar geschonken aan de betrokkenen.
Alle foto's op dit blog © Gé C. Witmaar
